آتشبار

 سید ابوالقاسم انجوی شیرازی در سال ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد. وی تحصیلات مقدماتی خود را در شهر شیراز آغاز کرد، سپس به تهــــران رفـــت و در دبیرستان دارایی تحصیلات خود را پی گرفت. او تا مقطع لیسانس ادامه تحصیــــل داد، سپس در سال ۱۳۱۹ به سوئیس رفت و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی و اجتماعی در ژنو تکمیل کرد. بعد از شهریور ۱۳۲۰ و سقوط رضاشاه، انجوی به فعالیت‌های سیاسی روی آورد و از حدود سال ۱۳۲۲ نیز فعالیت‌های مطبوعاتی خود را آغاز کرد.انجوی در جوانی فعال سیاسی بود و مجله‌ای انتقادی و سیاسی با نام «آتشبار» انتشار می‌داد. در جریان کودتای سال ۱۳۳۲ دستگیر و به جزیره خارک تبعید شد. ثمره آن دوران کتابی با عنوان «تبعیدگاه خــارک» است که مشتمل بر خاطرات وی است.انجوی در حیاتش توانست ۱۱ جلد کتاب در زمینه فرهنگ مردم ایران شامل مثل‌ها، قصه‌ها و آداب و رسوم با کمک انتشارات امیرکبیرانتشار دهـــــد. وی عــــلاوه بــــر ایـــــن در زمینـــه حافظ‌ شناسی و موضوعات دیگر هم مقالاتی دارد. مقالات انجوی در حوزه فرهنگ بسیار متنوع است.«دیوان حافظ شیرازی با تصحیـح انجوی شیرازی» به زعم برخی حافظ شناسان کامل‌ترین دیوان است، زیرا وی گونه‌ها و روایات مربوط به اشعار حافظ را گردآوری و ارائه کرده‌است.از کتاب‌های دیگر وی «سفینــه غـزل» است که مجموعه‌ای از غزل های منتخب در ادبیات فارسی است. «گل به صنوبر چه کرد» تالیف و گردآوری افسانه‌ها و داستان‌های کهن ایرانی خالص و بسیار خاص و در نوع خود بی نظیر است که شامل افسانه‌هایی با مضامینـــی مشمول بر دیوها و شاهزاده‌ها و قهرمانانی با توانایی‌های فرا انسانی و اژدهاها و نیروهای شر و نیکی و غیره است که برای علاقه مندان به افسانه‌های تخیلی و محققان در زمینه افسانه‌های تخیلـــــی ملــــــی و بومـــــی بسیــــار خوشاینـــد و منحصـــــر به فرد است. این کتاب‌ها مشتمل بر حکایات و روایاتی از زبان مردم عامی بومی و محلی است که به طور عینی و بدون تغییر نقل شده است. با کمال تاسف دو بخش از جلد اول این مجموعه در دوجلد حدودا ۴۰۰ صفحه‌ای بیشتر مجال چاپ و نشر نیافت.سرانجام وی شهریور سال ۱۳۷۲ در تهران درگذشت و در گورستان ابن بابویه به خاک سپرده شد. خـــانــــه وی در نیاوران جمال‌آباد پس از مرگش به موزه فرهنگ مردم تبدیل شده است.