برای زندگی

همیشه معلمان یا والدینی را می‌بینیم که از ناخوانا بودن یا املای ضعیف دانش‌آموزشان شکایت دارند. دانش‌آموزی که گرچه هوش و استعداد خوبی دارد، اما اگر پای نوشتن در میان باشد، ضعیف و دردسرزاست! در این مطلب درباره گام‌هایی حرف زده‌ایم که رعایتشان باعث می‌شود کودک مشکلات نوشتاری‌اش رفع شود. اولین گام، بررسی وضعیت بینایی دانش‌آموز است. در صورت نبود مشکل جدی در چشم‌ها، ادراک بینایی نیز نقش مهمی‌را در یادگیری خواندن و نوشتن دارد. تعدادی از دانش‌آموزان در تمریناتی که مربوط به این فرایند است با مشکل روبه‌رو هستند. برای مثال دانش آموز نمی‌تواند بین کلماتی مانند حوادث، حوادس، هوادس و... تفاوت بگذارد.بررسی وضعیت اندام گفتاری دانش‌آموز نیز در این دسته از کودکان ضروری است. از عوامل دیگری که باعث غلط‌های املایی می‌شود اختلال تلفظ است. به عنوان مثال، دانش‌آموزی که زیپ را دیپ تلفظ می‌کند در املا نیز همین طور عمل می‌کند، بنابراین این کودکان باید به گفتار درمان مراجعه کنند.ارزیابی مهارت‌های حرکتی ظریف دانش‌آموز نیز باید مدنظر باشد، زیرا در بعضی از مواقع بر اثر شیوه نشستن نامناسب، غلط‌های املایی زیاد می‌شود. در نتیجه باید طرز صحیح قرار گرفتن مداد بین انگشتان، وضعیت نشستن و قرار گرفتن کاغذ مقابل دانش‌آموز، به او آموخته شود. در این زمینه تمرینات مربوط به هماهنگی چشم و دست  کمک زیادی به رفع این مشکل می‌کند.بررسی حافظه بینایی دانش‌آموز نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از علل اصلی ناتوانی در املای صحیح کلمات با حروف هم‌صدا مربوط به ضعف در حافظه بینایی دانش‌آموز است. بیشتر این کودکان نمی‌توانند آنچه را که از تک تک حروف یا ترتیب توالی آنها از طریق دیدن به خاطر سپرده‌اند، حفظ کنند. تعدادی از کودکان نیز در پیوند دادن صدا و نماد نوشتاری مشکل دارند و نمی‌توانند صداهایی را که می‌شنوند به نماد مناسب آن تبدیل کنند که علت آن  گاهی ناشی از ضعف در حافظه شنیداری و تشخیص و تمیز شنیداری است.