به گزارش اصفهان زیبا؛ درست بر سر دو راهی قاسم حدادیفر و مهدی تارتار و تردید تصمیمگیرندگان مجموعه ذوبآهن برای اینکه به تجربه تارتار اعتماد کنند یا به جوانی حدادیفر، محمد ربیعی از راه رسید و سکان هدایت تیم ذوبآهن را برای لیگ بیستوسوم برعهده گرفت.
انتخاب سرمربی جدید، تیم ذوبآهن را در آغاز مسیر تازهای قرار خواهد داد و سکاندار جدید، تجربه تازهای را در دوره فوتبال حرفهایاش پیش رو خواهد داشت؛ اما او پیش از آنکه لیگ آغاز شود، درگیر دو چالش تازه خواهد شد: اول، مقایسه تصمیمها،رفتارها و حرکات با مهدی تارتار و دوم، چرایی انتخابنشدن قاسم حدادیفر که قطعا تا روز آخر حضور ربیعی در اصفهان با او همراه خواهد بود.
حدادیفر که پرافتخارترین بازیکن تیم ذوبآهن محسوب شده و یکی از ملیپوشان این تیم است و در جامجهانی حضور داشته، در اولین فصل حضور تارتار قرار بود بهعنوان بازیکن در تیم حضور داشته باشد؛ حتی در مراسم رونمایی و جلسه اول تمرینی تیم هم هواداران او را سردست کردند؛ اما هنوز لیگ شروع نشده بود که از اردوگاه سبز اخباری مبنی بر اختلاف او با سرمربی شنیده شد.
تارتار که از لحاظ کیفی حدادیفر را تأیید نکرده بود، پیشنهاد داد او به ترکیب کادر فنی اضافه شود؛ اما قاسم با قاطعیت این پیشنهاد را رد کرد. در میانه لیگ هم یک بار دیگر بحث حضور او به ترکیب تیم مطرح شد که این بار نیز سرانجامی نداشت.
حدادیفر که از حمایت برخی هواداران وصفحههای مجازی هم برخوردار بود، برای برعهدهگرفتن هدایت تیم ذوبآهن آمادگی لازم را داشت و میرفت تا در آستانه یک اتفاق مهم در زندگی مربیگریاش قرار بگیرد؛ اما به دلایلی که گفته نشده، این اتفاق رخ نداد و کاپیتان قاسم فعلا باید منتظر بماند و ببیند سرمربی جدید چه عملکرد و رویهای دارد و دوران حضورش در اصفهان تا چه زمانی به طول خواهد انجامید.
محمد ربیعی در حالی فصل جدید روی نیمکت گاندوها مینشیند که به لحاظ شناسنامهای دو سال بزرگتر از قاسم است؛ اما کمنامونشانتر از اوست؛ البته در بحث مربیگری وزنه به نفع ربیعی سنگینی میکند؛ زیرا حدادیفر بهجز یک فصل دستیاری تارتار، بیلان دیگری بهعنوان مربی نداشته است.
ربیعی با عملکرد خوب در لیگهای زیر گروه، به همراه تیم مس رفسنجان به لیگ برتر صعود کرد و سرمربیگری در سطح اول باشگاهی فوتبال ایران، پاداش صعود او بود و برخلاف برخی مربیان تیمهای تازهوارد که به نیمفصل نرسیده برکنار میشوند، از این فرصت بهترین استفاده را برد و با کسب رتبه هشتمی لیگ، جای پایش را در بین مربیان سفت کرد.
در فصل دوم و سوم حضور در لیگ برتر فوتبال بههمراه نماینده کرمان، کار ربیعی با ساختن تیمی قدرتمندتر که توانایی رقابت در لیگ برتر را داشته باشد، راحتتر شد و او با حفظ روند صعودی تیمش، رتبههای ششم و پنجم را کسب کرد تا با توجه به مطرحشدن بحث جدایی، به یکی از پرمشتریترین مربیان در پنجره تابستانی لیگ بیستوسوم تبدیل شود.
ربیعی که به همراه نکونام گزینه سرمربیگری تیم استقلال بود، در رقابت با رقیب نامدار که جمع بیشتری از هواداران و رسانهها را نیز همراه داشت، از هدایت آبیپوشان بازماند تا بازگشت او به مس رفسنجان محتمل باشد؛ اما با انتخاب ساکت الهامی بهعنوان سرمربی جدید این تیم، ربیعی چاره دیگری برای انتخاب یک تیم جدید نداشت که این موضوع دقیقا با تردید باشگاه ذوبآهن برای انتخاب حدادیفر یا تارتار همزمان شد تا ربیعی جلوتر از دو رقیب، اعتماد مدیران باشگاه ذوبآهن را جلب کند.
گفته میشود ربیعی برای شروع کار رسمی در تیم ذوبآهن، منتظر برگزاری مجمع عمومی و تعیینتکلیف بودجه آینده تیم است؛ اما موضوع مهم اینجاست که به نسبت دیگر تیمهای بدون مربی مانند پیکان، ذوبآهن وضعیت بهتری دارد و قاعدتا ربیعی باید برای ماندن در ذوبآهن و نتیجهگرفتن در این تیم برنامهریزی کند.
ذوبآهن طی دو فصل گذشته به سلیقه مهدی تارتار بسته شده است و بازیکنان زیادی در این تیم جابهجا شدهاند؛ اما حالا ربیعی باید به صلاحدید فنی خودش دست به تغییرات بزند؛ زیرا با شروع فصل، هر نتیجهای به نام او ثبت خواهد شد.
یکی از رسانههایی که در این چندساله حمایت خوبی از ربیعی داشته، در مطلبی مدعی شده است که «احتمالا بازگرداندن ذوبآهن به صف مدعیان لیگ برتر با جلب توجه مدیران این شرکت در یک بازه زمانی تعریفشده و مناسب، هدف بعدی محمد ربیعی برای تثبیت جایگاه خود بهعنوان یک مربی سطح بالا در فوتبال ایران است که البته باید دید چطور از پس این مأموریت ویژه و سخت در باشگاهی که طی سالهای اخیر بودجه مناسبی نداشته است، برخواهد آمد.»
اما هم ربیعی و هم باشگاه ذوبآهن و هم رسانههای محلی نگاه منطقی به ذوب آهن و بضاعتش دارند و بر مبنای آن قضاوت میکنند.