مرد شریف و فروتن «سید علی نکویی» خاکیان را وداع گفت و به افلاکیان پیوست. خبر گرچه نامنتظَر نبود، اما همچنان جان آدمی را از اندوه و ناگواری می‌آکند و شرنگی تلخ در کام می‌ریزد و اشک در دیده می‌نشاند. بزرگ‌مردی از تبار پاکان و نیکان از میان ما رخت بربست که به زیور بسی فضائل انسانی و ملکات اخلاقی آراسته بود و جای خالی‌اش به‌آسانی و ارزانی پر نخواهد شد.
شادروان نکویی، مدیری باتجربه و توانمند و شخصیتی دلسوز و فهمیده و هوشمند بود که اخلاق و سیاست و دین‌داری را در خویش جمع آورده بود. برای دوستان و علاقه‌مندانش حلقه وصل و برای جوانان، پدری مهربان و خردمند و صبور بود.
شخصیتی عزیزالوجود و جامع‌الاطراف که هم در میدان مبارزه با استبداد سرآمد بود، هم در مدیریت جنگ و دفاع کاردان و تأثیرگذار و هم در کار سازندگی و اصلاحات، مدیری توانمند و پیشگامی ارزنده بود. پارسای ساده‌زیستی از دنیارسته که دربند مال و جاه و نام نبود و برای رضای خدا و خدمت به مردم از هیچ فداکاری و ازخودگذشتگی دریغ نداشت. در مسند مدیریت و راهبری در برابر انتقادها گوشی شنوا و رویی گشاده و دلی گشوده داشت و با تیزبینی و درایت و تدبیر مجموعه اصلاح‌طلبان استان اصفهان را راهنمایی و راهبری می‌کرد. در مقام داوری باانصاف و نیک‌خو و دادگر و در مقام مدیریت، قاطع و استوار و روشن‌نگر بود. آشنا به زمانه بود و دلی دردمند و هوشی سرشار و اندیشه‌ای فرهیخته و سازگار داشت. دل درگرو آزادی و آبادی و توسعه ایران داشت و به بهروزی و نیکبختی مردم می‌اندیشید و برایش تلاش می‌کرد. پاک دستی پاک‌دامن و مجاهدی نستوه و مایه‌بر بود و سخنش که از دل برمی‌خاست، لاجرم بر دل می‌نشست.
در میان سیاستمداران و مدیران، کمتر می‌توان شخصیتی به جامعیت آن پیر روشن‌ضمیر یافت و از همین رو فقدانش، خسارتی است که به‌دشواری جبران خواهد شد. به جان پاک آن نازنین‌مرد دوست‌داشتنی و والامنش درود می‌فرستم و خدای مهربان را می‌خوانم که روح بلندش را در آغوش مهر بیکرانش مأوا داده و برخوان رحمت و کرمش میهمان نماید و در این مصیبت غم‌افزا و تابسوز به بازماندگانش صبری استوار ارزانی فرماید.
افزودن دیدگاه جدید