قاب عکس‌ها و یادبودهایی که در گوشه و کنار اتاقش دارد، خبر از این می‌دهد که او سَر و سِری با باختران آن روزها و کرمانشاه این روزها دارد. اصلاً اینجا همه چیز به رنگ تاریخ است، حتی کتاب‌ها و عکس‌هایی که بر روی طاقچه‌ها ردیف شده‌اند و خبر از زندگی پر ماجرای او و حتی نسبت خانوادگی‌اش با «شهید مهدی زین‌الدین» می‌دهند. «سیدعلی نکویی زهرایی» اگرچه در ابتدا خرقه معلمی بر تن می‌کند اما مدت زمان زیادی نمی‌گذرد که سر از «خیابان» سیاست در می‌آورد و کم کم پا در «میدان» انقلاب می‌گذارد و لباس «دولتیون» و «سیاسیون» را می‌پوشد. خدمتش هم از «سیاسی‌ترین» شهر اصفهان، یعنی «نجف‌آباد» آغاز و در بحبوحه جنگ مأمور به خدمت در «ناآرام‌ترین» نقطه غربی کشور یعنی «باختران» می‌شود.
