شاید در نگاه اول این‌طور به نظر برسد که رشد دلار به دیگر بازارها تحرک بخشیده است و در نتیجه بازارهای موازی با بازار ارز، روند صعودی در پیش گـرفته‌اند. در اردیبهشت و هم‌زمان با اوج‌گیری احتمال توافق مجدد بر سر برجام و صحبت رئیس‌جمهور سابق مبنی بر امکان کاهش دلار تا مرز 15 هزار تومان، این ارز پرمبادله و تأثیرگذار تا کانال 20 هزار تومان کاهش یافت. در ادامه اما روند نزولی دلار جای خود را به روند صعودی آرامی داد و به‌این‌ترتیب دلار در اوایل شهریور تا نزدیک کانال 28 هزار تومان نیز افزایش یافت. اتفاق‌های متعددی را می‌توان برشمرد که در افزایش قیمت دلار تأثیرگذار بوده است؛ اما قصد نداریم در تحلیل دلایل صعودی‌شدن بازار ارز را واکاوی کنیم. نکته مهمی که می‌توان در رفتار چند هفته اخیر بازارها برداشت کرد، شباهت حرکت کلی این بازارهاست، به‌نحوی‌که شنبه هفته گذشته تمام بازارها به بالاترین مقدار خود در ماه‌های اخیر رسیده و پس از آن روند اصلاحی در پیش گرفتند. روند اصلاحی در بازار ارز و طلا کماکان ادامه دارد؛ اما بورس چند روزی سبزپوش شد. عمده‌ترین دلیل سبزپوشی این بازار را نیز در یک مؤلفه می‌توان خلاصه کرد: انتظارات تورمی!
سردرگمی جهان درباره برجام
«یکی به نعل می‌زنند و یکی به میخ»؛ شاید این برداشت کلی سهام‌داران و سرمایه‌گذاران از چشم‌انداز مذاکرات ایران و آمریکا با کشورهای اروپایی بر سر برجام باشد.
رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، اظهار کرد که واشنگتن نمی‌تواند تا ابد منتظر بازگشت ایران به مذاکرات وین جهت احیای برجام بماند. در مقابل وزیر امور خارجه کشورمان در خصوص برجام تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران سهم اساسی خود برای حفظ برجام را با صبر راهبردی در مقابل خروج آمریکا و بی‌عملی طرف اروپایی نشان داده و اکنون وقت طرف‌های دیگر برجامی است که همراهی لازم را کرده و به صورت واقعی و عملی تعهدات خود را اجرا کنند. امیرعبداللهیان با اعلام اینکه جمهوری اسلامی ایران از اصل مذاکره استقبال می‌کند، افزود: اما مذاکره برای مذاکره، قابل‌قبول نیست. خبرگزاری بلومبرگ نیز از احتمال ازسرگیری مذاکرات احیای برجام در حاشیه کنفرانس عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خبر داد.
در این گزارش همچنین آمده است که با توجه به دشواری‌های موجود در مسیر مذاکرات احیای برجام، احتمالا مذاکرات هسته‌ای ایران تا سال آینده ادامه خواهد داشت. با کنار هم قراردادن اضلاع این مثلث، این‌طور برداشت می‌شود که طرفین ضمن استقبال از مذاکرات، شرط‌وشروط‌هایی را برای بازگشت به آن در نظر گرفته‌اند. با در نظر گرفتن این شرایط، بعید است در کوتاه‌مدت اتفاق خاصی برای مذاکرات رخ دهد و اگر هم طرفین به میز مذاکرات بازگردند، حصول یک نتیجه قطعی و شفاف در کوتاه‌مدت بعید است.
اوج‌گیری انتظارات تورمی
با صعب‌العبور شدن مسیر مذاکرات، برآیند تحلیل سرمایه‌گذاران، تداوم رشد نـقـدینـگـی، کـســری بـودجه و در نهایت تورم چـنـد ده درصـدی است. همین انـتـظـارات تورمی نه‌تنها بازار ارز را به سمت افزایش قیمت سوق داده، بـلـکـه عموم سرمایه‌گذاران را به سمت خرید کالاهای سرمایه‌ای هدایت کرده است. در واقع سرمایه‌گذاران با این پیش‌فرض که قیمت همه کالاها تا پایان سال افزایش چشمگیری خواهد داشت، سرمایه خود را به تناسب، در بازارهای مختلف پخش کرده‌اند.
بعد از اتمام روند نزولی شاخص‌کل، بسیاری از سهام پتانسیل رشد و جبران بخشی از افت خود را داشتند. P/E بازار تعدیل قابل‌توجهی داشت و از نظر نموداری نیز قیمت بسیاری از شرکت‌ها به محدوده دو سال پیش رسیده است. در این شرایط شاهد رشد دسته‌جمعی نمادها بودیم؛ برخی نمادها چند ده درصد بالا آمدند و برخی دیگر با توجه به اندازه شرکت و نقدینگی تزریق‌شده به آن‌ها، رشد کمتری را به ثبت رساندند. نکته مهم برای سهام‌داران آن است که از این مقطع به بعد، همه نمادها شایستگی رشد و افزایش قیمت ندارند. شاید انتظارات تورمی نمادهای متعددی را صعودی کند؛ اما رشد قیمت همراه با افزایش تصاعدی ریسک خرید آن‌هاست.
