بزرگداشت هفته ملی سلامت بانوان ایران (سبا) همهساله از 24 لغایت 30 مهر در سطح کشور برگزار میشود. این مناسبت فرصتی برای جلب حمایت و توجه بیشتر مردم و مسئولان به سلامت بانوان و تأثیر آن بر سلامت خانواده و جامعه است. به همین منظور اکرم هاشمی و اعظم ملکوتی از کارشناسان واحد سلامت خانواده و جمعیت مرکز بهداشت شماره یک اصفهان نکتهها و توصیههایی را برای زنان ارائه دادهاند که میتواند نقش مهمی در مدیریت سلامت روان در بحران کووید19 داشته باشد. ما را با این نکتههای مهم دنبال کنید.
در حال حاضر بیش از یک سال است که همهگیری کرونا بر جنبههای مختلف سلامت سایه انداخته و علاوه بر سلامت جسمی، سلامت روانی و اجتماعی را تهدید میکند.
دراینبین، زنان نقش محوری در مدیریت سلامت ایفا میکنند. آنان با افزایش آگاهی، ارتقای سواد سلامت، ایجاد سبک زندگی سالم، حمایت از همسر و سایر اعضای خانواده؛ مدیریت سلامت جسمی و روانی خود و خانواده را به عهده دارند؛ بهخصوص حالا که پاندمی کووید19 تأثیر زیادی بر زندگی ما گذاشته است.
اکنون بسیاری از ما با چالشهایی روبهرو هستیم که استرسزا یا طاقتفرسا بوده، باعث ایجاد شرایط روحی آسیبزا در بزرگسالان و کودکان میشود. باید توجه داشت که اقدامات پیشگیریکننده نظیر فاصلهگذاری اجتماعی، اگرچه برای کمکردن خطر انتقال ضروری هستند، ولی میتوانند احساس تنهایی در فرد ایجاد کرده و باعث افزایش اضطراب و نگرانی شوند.
ترس از مرگ و ازدستدادن عزیزان، دسترسی مداوم به اخبار بد، محدودیت در حرکت و جابهجایی، کار در خانه، مدرسه در خانه، بیکاریهای موقت و... همه و همه تغییراتی است که میتواند بر سلامت روان ما تأثیر بگذارد. اگرچه این ویروس اثر مستقیمی بر مغز ندارد، ولی پاندمی آن آثار مخربی بر سلامت روان بهجا میگذارد و زنان در این مورد گروه آسیبپذیرتری نسبت به مردان هستند.
زنان بیشتر از مردان مسئول مراقبت از خانواده هستند و تعدد نقشهای آنها میتواند موجب ناکارآمدی و بالابردن میزان استرس و آسیبهای روانیشان شود؛درضمن بانوان مسن علاوه بر بیماریهای زمینهای، با مشکلات روانشناختی ازجمله ترس و انزوا مواجه هستند؛ لذا آگاهی زنان از نقش خودمراقبتی بر حفظ سلامت آنها، دارای اهمیت بسیاری است.
در مطالعهای که توسط موسسه غیــرانــتــفــاعی Care Internationalانجامشده، مشخص شده است که اگرچه همه افراد تحتتأثیر نگرانی، اضطراب و خستگی روحی ناشی از پاندمی کووید19 هستند، ولی میزان عوارض جدی روحیروانی نظیر اضطراب، بیاشتهایی، بیخوابی و اختلال در توان انجامدادن کارهای روزمره در زنان سه برابر مردان است.
زنان حتی اگر شاغل باشند، بار اصلی مسئولیت خانه و کار با فرزندان را به عهده دارند که بار روانی بیشتری را به آنها تحمیل میکند.
زمانی که برنامههای آموزشی به منزل منتقل میشود، این زنان هستند که بار اصلی مراقبت و نظارت بر فرزندان را به دوش میکشند.
بانوان برای گذار از دوران سخت کرونایی نیازمند آگاهی، هوشیاری و حمایتهای همهجانبه از طرف خــانــواده و جـامــعــه هــستــنــد.اما سازمان جهانی بهداشت مجموعه ملاحظههایی را برای حفظ سلامت روانیاجتماعی در جریان همهگیری کووید19 منتشر کرده که چکیده آن به این شرح است:
مراقبت از خود و خانواده
گوشدادن به اخبار را محدود کنید؛ بــهخــصــوص اخــبــار مــوجــود در شبکههای مجازی. آگاهبودن بسیار خوب است؛ ولی شنیدن مداوم اخبار همهگیری ناامیدکننده است. پیگیری اخبار را به دوسه بار در روز محدود کنید.
از جسم خود بهخوبی مراقبت کنید؛ بدینمنظور نفس عمیق بکشید، تمرینهای کششی انجام دهید و مدیتیشن کنید.
تغذیه سالم و مغذی داشته باشید.
هرروز و بهطور منظم ورزش کنید.
هر شب خواب کافی داشته باشید (شبها زودتر بخوابید و صبحها زودتر بیدار شوید).
از مصرف هرگونه سیگار، الکل و مواد دخانی حتما پرهیز کنید.
برنامههای روتین پیشگیری و سلامت خود نظیر غربالگریهای سرطان، کنترل فشارخون، کنترل قندخون و... را بر اساس آنچه مراقب سلامت شما توصیه کرده است، ادامه دهید.
به ذهنتان استراحت دهید و زمانی برای انجام کارهایی که دوست
داریــد در نــظــر بــگیــریــد و بـــه علاقهمندیهایتان اهمیت دهید.
با دیگران در ارتباط باشید. با افراد قابلاعتماد درباره نگرانیها و احساسهای خود صحبت کنید.
با جامعه یا مؤسسههایی که فعالیتهای معنوی دارند، بهصورت آنلاین در ارتباط باشید.
اگر دچار بــحــرانهـــای روحی هستید، با مشاور یا روانپزشک تماس بگیرید.
با افراد مبتلا و خانواده آنها همدلی کنید. این افراد مرتکب هیچ گناهی نشده و نیازمند مهربانی، همدلی و حمایت ما هستند.
از کووید19 بهعنوان لقب برای افراد یا خانوادههای مبتلا استفاده نکنید. هویت افراد از ابتلای آنها به بیماری جداست و دادن القاب منجر به ایجاد انگ و فشار روانی و اجتماعی بر افراد میشود.
از تماشا و گوشدادن به اخباری که برای شما اضطراب ایجاد میکند، پرهیز کنید؛ فقط به اطلاعات منابع معتبر توجه کنید.یادتان باشد که فقط به اطلاعاتی توجه کنید که در عمل به شما برای برنامهریزی خود و خانواده کمک میکند.شما میتوانید اطلاعات صحیح را از وبسایت سازمان جهانی بهداشت به دست آورید.
اقدامات حفاظتی برای خود انجام دهید و به دیگران نیز در این زمینه کمک کنید. کمککردن به دیگران باعث ایجاد همبستگی شده، شرایط روانی را بهتر میکند.
از فــرصــتهــای مختــلــف برای صحبتهای مثبت استفاده کنید؛ بهعنوانمثال، صحبت درباره افرادی که از کووید19 بهبود یافتهاند یا افرادی که در این زمینه دیگران را حمایت میکنند؛ البته درصورتیکه فرد به بیان اطلاعات شخصی رضایت کامل داشته باشد.
مراقبت از کودکان
پیامهایی برای مادران و سایر افرادی که از کودکان مراقبت میکنند:
به کودکان خود کمک کنید که احساسهایی نظیر غم یا ترس را بیان کنند. توجه داشته باشید که هر کودک روش خود را برای بیان احساسهایش دارد. گاهی انجام فعالیتهای خلاقانه نظیر بازی و نقاشی میتواند برای او کمککننده باشد.
بیان احساسها در محیطی مطمئن و حمایتگر، به کودکان در رهایی از این احساس کمک میکند.
برای کودکان جدایی از مراقب اصلی تنشزا است. اگر لازم است کودک از مراقبتهای معمول خود جدا شود، در خصوص مراقب جایگزین اطمینان حاصل کنید.
برقراری تماسهای منظم تلفنی یا ویدئویی (یک یا دو بار در طول روز) والدین در طول روز با کودکان به کمکردن این تنش کمک میکند.
برنامههای معمول کودک را حفظ کنید یا برنامههای جدید و مناسب برای او ترتیب دهید.
این فعالیتها میتواند آموزشی یا بازی باشد. داشتن روابط اجتماعی حتی در حد محدود با خانواده برای کودکان مناسب و لازم است.
در شرایط استرس، کودکان بیشتر احساس وابستگی از خود نشان میدهند. برای آنها درباره مشکل به زبانی صادقانه و مناسبِ سن توضیح دهید.
اگر کودک در این مورد نگرانی دارد به او بگویید که با هم بهتر میتوانید به این نگرانی غلبه کنید.
کودکان دقیق رفتارهای بزرگترها را مشاهده میکنند و یاد میگیرند که چگونه احساسهای خود را در شرایط بحرانی مدیریت کنند.
مراقبت از افراد مسن
پیامهایی برای کسانی که از افراد مسن یا دارای بیماری زمینهای مراقبت میکنند:
افراد مسن، بهویژه آنان که مشکلات شناختی یا دمانس دارند، در شرایط سخت طغیان بیماری یا قرنطینه، بیشتر دچار اضطراب، خشم، استرس و بیقراری و انزواطلبی میشوند. حمایتهای عملی و روانی خانواده، مراقب و پرسنل بهداشتی درمانی برای آنها لازم است.
دستورالعملهای ساده برای کمکردن خطر (شستن دست و...) را به زبانی روشن، محترمانه، صبورانه و قابلفهم در اختیار آنان قرار دهید. زمانی که لازم شد، برای آنها موضوع را تکرار کنید.
از دسترسی به داروها، آذوقه و خدمات موردنیاز اطمینان کامل حاصل کنید.
فعالیت ساده فیزیکی و ورزشهای سبک را برای فردی که از او مراقبت میکنید، در نظر بگیرید.
افزودن دیدگاه جدید