به همین خاطر «در شهر باید از سوی نهادهای مختلف خدماتی ارائه داده شود که این خدمات شهر را میسازند. اما اینکه شهر به چه میزان میتواند نیازهای شهروندان را برآورده کند، به نگاه مدیریت شهری، جامعه و فرهنگ آن شهر در حوزه اقتصاد و برنامه ریزی شهری برای درآمدزایی بهتر شهروندان آن شهر بستگی دارد.» رئیس مجمع سازمانهای مردمنهاد اصفهان، با تصریح این نکته که «اصفهان از دیرباز شهری بوده که هم به لحاظ امنیتی و هم اقتصادی در مرکز جغرافیای کشور در نظر گرفته میشده است» این شهر را دارای نیروهای توانمند و خلاق در حوزههای مختلف، از ورزش تا فرهنگ و معماری میداند و مهمترین مبحث آن را کارآفرینی و کسبوکار عنوان میکند. او معتقد است: «به طور کلی صنعت در اصفهان در نیم قرن گذشته رشد خوبی داشته اما باتوجه به اقتصاد خرد و کسبوکارهای کوچکی که در این شهر فعالیت دارند، آنقدری که باید شاهد رشد محلی نبودهایم. مثلا ما بزرگترین میدان صنایعدستی جهان را داریم که یک فرصت است، دربرابر آن با محلههای حاشیهای اصفهان روبهروهستیم که زیاد هستند و همه باید به سمت پویایی اقتصادی و اجتماعی بیشتری حرکت کنند، کما اینکه هدف ما در این محلهها شناخت فرصتهای اقتصادی و کمک به اکوسیستم مشاغل محلی است.»
گشایشهای اقتصادی با ارتباطات فرهنگ
گیویانپور با اشاره به مبحث آمایش زمین و شناخت ظرفیتهای هر شهر میگوید: «مثلا از نظر جغرافیایی زایندهرود را در شهر داریم که میتوانیم در حاشیه آن فعالیتهای متناسب را انجام دهیم. یا اینکه در محلههایی که مهاجرپذیر هستند، میتوانیم باتوجه به ظرفیتهای فرهنگی و هویتی آنها، این موارد را در اقتصاد محلی منعکس کنیم؛ چون مهاجرانی از استانهای مختلف و حتی از پنج کشور جهان در حاشیه شمالی اصفهان ساکن هستند که میتوان از روابط آنها برای گسترش ارتباطات اقتصادی استفاده کرد.» رئیس مجمع سازمانهای مردمنهاد اصفهان اما مهمترین مبحث مرتبط با بیش از 120 محله اصفهان را، گروهبندی و تمرکز گروهها بر شاخههای مختلف شغلی عنوان کرده و ادامه میدهد: «اگر این اتفاق به صورت هدفمند و با حمایتهای منظم سیستمی، دولتی و نظام مالیاتی و ساختار تخصصی در کارآفرینی و مدیریت بازار شکل بگیرد، قطعا شهر پویاتری خواهیم داشت. مطالعات نشان میدهد که مناطق مختلف اصفهان تفاوتهایی در فرهنگ عامه دارند. این رفتار اجتماعی متفاوت، جهتگیریهای متفاوتی را از نظر تیپشناسی شخصیتی ایجاد کرده و در نتیجه، این موضوع بر نوع مشاغلی که انتخاب میشود اثرگذار است. مثلا در غرب شهر اصفهان، کشاورزی رونق بیشتری دارد و فرهنگ عمومی آن منطقه منطبق با همین حرفه بوده است. بنابراین، این منطقه ظرفیت استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی حوزه کشاورزی را دارد؛ یا حتی در شرق اصفهان که صنعت، رشد قابل توجهی داشته است.»
تمرکز بر صنایعِ پاکِ دستی
گیویانپور هدف این طرح را برای مناطق مرکزی و شمالی اصفهان، تمرکز بر صنایع پاک و سازگار با محیطزیست مطرح میکند تا اشتغال پایدار ایجاد شود. به گفته او یکی از این حوزهها صنایعدستی است؛ زیرا: «اصفهان دارای برند صنایعدستی، شهر خلاق در این حوزه و فعالیت چندصدساله است که میتوان به صورت هدفمند از 130 رشته صنایعدستی، با کمترین هزینه و خدمات، کار تولید کرد. اولین مرکز ما در اصفهان که به عنوان مناطق پایلوت در نظر گرفته شده، در مناطق 10 و 14 و محلههای حصه و زینبیه اولویت اول بهعنوان محل اجرای این پروژه است. اینجا، مرکز توانمندسازی و اشتغال خواهد بود و به دنبال ارتقای فکری و شغلی افراد است تا به محصول برسند و تحت یک مدیریت واحد محلی اداره شود.» رئیس مجمع سازمانهای مردمنهاد اصفهان، یکی دیگر از اقدامات لازم در این زمینه را برندسازی دانسته و میگوید: «برند سازی نکته مغفول عرصه مدیریت شهری بود که در ده سال اخیر، در کشور ما هم بروز یافته است. از طریق این برند میتوان منابع مالی، فرهنگی و اجتماعی بیشتری را جذب و پروژههای پرسودی را برای شهر تعریف کرد. یکی از شاخههای این برند، داشتهها و ذات محققکننده برند شهری است که به اهلیت کسبوکارهایی که در شهر وجود دارند برمیگردد. بنابراین ما میتوانیم به خوبی از آن در محلهها استفاده کرده و کالای مرغوب را از دهها خانه و کارگاه صادر کنیم.»
در دوره جدید، نگاه ویژهای به محرومیتزدایی شکل گرفته است
گیویانپور نتیجه میگیرد: «این زنجیرهای است که میتواند کسبوکار هر محله را بهعنوان یک حلقه به هم متصل کند و شهر و برند و هویت کلانشهر اصفهان را بسازد تا به آن هدف غایی ما که توانمندسازی اقتصادشهری، جامعه پویاتر و دغدغهمندتر برای کاهش آسیبهای اجتماعی، فقر، نابرابریها و ناعدالتیها در سطح محلهها شهری است، برسد.» او ادامه میدهد: «طی سال گذشته با برگزاری جشنواره خلاقیت کودکان خشخش که هدف آن پرداختن به فعالیتهای فرهنگی و هنری کودکان در مناطق محروم بود، این کار را شروع کردیم تا در گام اول رابطه خانوادهها و کودکان را با خلاقیت توسعه دهیم. گام نهایی ما در کارآفرینی فرهنگی و اشتغالزایی این بود که بتوانیم با شناسایی توانمندیهای موجود در مناطق هدف و نیازسنجی ظرفیتهای آموزشی، موضوعهایی را مطرح کنیم که به نتایج مشخص برسد. طی این یک سال، زیرساختهای تشکیل این مرکز را دنبال میکردیم. همچنین در دوره جدید، در شورای شهر و شهرداری نگاه ویژهای به محرومیتزدایی شکل گرفته است. نقش فعالان اجتماعی مهمترین ستون فعالیت ما در محلههاست.» گفتنی است، برنامه مرکز توانمندسازی و اشتغالزایی حصه این هفته در فرهنگسرای استاد شریعت برگزار خواهد شد.