مهم‌ترین ایرادهای اساسنامه فدراسیون فوتبال که در نسخه نهایی اصلاح‌شده، کدام موارد هستند؟
مهم‌ترین موارد دقیقا همان مواردی بود که بنده از سال 96 بارها در خصوص این ایرادها صحبت کرده بودم. فدراسیون نهاد عمومی غیردولتی نیست و عضوی از فدراسیون جهانی است، همچنین ارکان قضایی فدراسیون که قبلا توسط هیئت‌رئیسه فدراسیون انتخاب می‌شدند، در این اساسنامه مانند فیفا توسط مجمع عمومی انتخاب می‌شوند. نکته مهم این است که وزیر ورزش صاحب رأی در مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال نیست و درواقع وزیر ورزش عضو رسمی مجمع نبوده اما حضور افتخاری می‌تواند داشته باشد، به‌طورکلی عدم دخالت دولت در فدراسیون و استقلال ارکان قضایی از مهم‌ترین اصلاحات اساسنامه است.
با توجه به سازوکار فدراسیون فوتبال ایران که به‌نوعی زیرمجموعه وزارت ورزش است؛ اگر اعتراضی به‌حق رأی ندادن وزیر ورزش شود، احتمال پذیرش آن وجود دارد؟
اعتراض دولت و دخالت نه‌تنها موجب تغییر نخواهد شد بلکه فشار وزارت ورزش یا به عبارتی فشار دولت یا هر ارگان دولتی عواقبی مثل تعلیق در پی خواهد داشت.
تغییر اساسنامه چه تفاوت ماهیتی در رویکرد فدراسیون فوتبال خواهد داشت؟
عدم دخالت مستقیم دولت (خاصه وزیر ورزش)، استقلال ارکان قضایی با وصف انتخاب ایشان در مجمع و درکل، استقلال فدراسیون نتیجه تغییر اساسنامه است. به استناد کد 14 اساسنامه فیفا فدراسیون مکلف است در اداره امور خود به‌طور مستقل عمل کرده و حصول اطمینان یابد که تحت تأثیر هیچ شخص ثالثی نیست. طبق کد 19 اساسنامه فیفا فدراسیون فوتبال باید در بردارنده روندی دمکراتیک باشد که استقلال کامل انتخاب یا انتصاب افراد زیرمجموعه عضو را تضمین کند. هر یک از اعضا (فدراسیون‌ها) باید در اداره امور خود مستقل بوده و تحت تأثیر هیچ نهاد یا شخص سومی قرار نگیرند. تأکید فیفا بر استقلال فدراسیون تا آنجاست که برخلاف اصل 34 قانون اساسی که عنوان داشته، هیچ‌کس را نمی‌توان از مراجعه به دادگاه‌های عمومی منع کرد، در بند 3 کد 59 اساسنامه خود اعلام می‌دارد که نباید منازعات در فدراسیون فوتبال و بین اعضا، باشگاه‌ها و مقامات رسمی و کل اعضای خانواده فوتبال در دادگاه عمومی مطرح شود و ضمانت اجرای آن را تعلیق عضو خاطی قرار داده که این تعلیق مستند به ماده 87 آیین‌نامه انضباطی فدراسیون مصوب 1392 محرومیت تا 10 سال را در پی داشته است.
فدراسیون فوتبال برای تغییرات اساسنامه با حقوق‌دانان ورزشی مشاوره داشته است؟
اساسنامه فدراسیون در چند مرحله توسط کمیته تدوین مقررات فدراسیون متصـــــــدی اصلاح و تدوین‌شده که به گفته آن‌ها نظراتی از باشگاه‌ها و …. دریافت شده است.
چرا بحث حقوق‌دانی ورزش در کشور ما و در باشگاه‌ها کمتر جدی گرفته می‌شود؟
ما در ایران حقوق‌دان ورزشی داریم و کتاب‌هایی در این زمینه تألیف شده است؛ حقوق‌دان ورزش کم‌وبیش داریم اما مقررات حقوقی تا حدودی متفاوت با حقوق ورزش است، مثلا فسخ قرارداد در مقررات حقوقی فوتبال متفاوت با قوانین ورزشی جاری کشور است.
حتی در بحث مقررات حقوقی ورزش، چند سال قبل کارگاه حقوق ورزش با حضور رئیس دپارتمان حقوقی المپیک در دانشگاه نجف‌آباد برگزار کرد که من هم در این کارگاه شرکت داشتم و با برخی از مسائلی مطرح‌شده مخالفت کردم. اصولا حقوق فوتبال با حقوق ورزش متفاوت است و متأسفانه حقوق فوتبال در کشور ما دچار محرومیت است و با این محرومیتی که با آن مواجه هستیم، فدراسیون به افرادی که اطلاعات و سابقه و رزومه هستند، بها نمی‌دهد. کتاب مبانی و نظم حقوقی مقررات فدراسیون فوتبال را من سال 96 منتشر کردم و تا جایی که اطلاع دارم، اولین و تنها کتاب در این زمینه است. پس از انتشار این کتاب و با توجه به بازخورد مثبتی که داشت، برای برگزاری جلسه با رئیس فدراسیون فوتبال درخواست زمان کرد اما در چند مرحله موافقت نکردند، بااینکه رئیس و دبیر فدراسیون فوتبال اصفهانی بودند، اما اصفهانی‌ها جایی در ساختار فدراسیون نداشتند یا اینکه نباید اصفهانی‌ها را می‌آوردند. متأسفانه باشگاه‌های اصفهانی نیز از این موضوع تبعیت می‌کنند. اطلاع چندانی از وضعیت باشگاه‌های سپاهان و ذوب‌آهن ندارم اما احتمالا این دو باشگاه نیز از وکلای تهران یا بین‌المللی در دعاوی استفاده می‌کنند.
این موضوع چه تبعاتی برای فوتبال ایران داشته است؟
فقر مقررات حقوقی فوتبال تا حدی است که در پرونده ویلموتس، نحوه قرارداد با بی‌اطلاعی از مبانی حقوق بسته‌شده بااینکه فدراسیون کمیته حقوقی و ارکان قضایی دارد، اما در دفاع هم کوتاهی کردند، هرچند که امیدوارم دادگاه CAS به سود ما رأی دهد. در پرونده آل‌کثیر هم بی‌خود برای تجدیدنظرخواهی هزینه کردند، زیرا بر اساس مقررات فیفا، تخلفات چه عمدی و چه سهوی، مجازات دارد و تخلف این بازیکن چون سهوی بوده و بااینکه هزینه دادرسی کرده و وکیل خارجی گرفتند، اما نتیجه‌ای نداشت.
چرا معمولا ایران بازنده پرونده‌های حقوقی در فیفاست؟
سه کشور عربی در ارکان قضایی فیفا و کنفدراسیون فوتبال نفراتی را دارند، اما ایران اخیرا یکی از حقوق‌دانان خوب ورزشی که به مقررات حقوقی مسلط است، بعد از جدایی از فدراسیون، به عضویت کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا درآمد. قاعدتا کسی را نداریم که از ما دفاع کنند؛ هزینه می‌کنیم و در زمان دعاوی، وکیل خارجی می‌گیریم، اما نتایج خوبی هم نگرفته‌ایم، فدراسیون باید پیش‌تر فکر این موضوع را می‌کرد و روی افرادی سرمایه‌گذاری می‌کردند نه اینکه تا به مشکلی می‌خورند، وکیل بگیرند. متأسفانه در فدراسیون مافیا ایجادشده و افراد سال‌ها یک پست یا مسئولیت را در اختیاردارند و اجازه ورود کسی را هم نمی‌دهند. در نظر بگیرید رئیس کمیته استیناف فدراسیون و اعضای آن در ده سال گذشته تغییر نکرده‌اند، طبیعی است در این شرایط نیرویی تربیت نمی‌شود.
من دوبار درخواست کتبی برای دیدار با رئیس فدراسیون را داشتم و یک بار هم فرمی را که داده بودند پر کردم، زیرا علاقه داشتم با فدراسیون همکاری کنم و توانمندی و سابقه آن را از معاونت کمیته انضباطی اصفهان و وکالت تربیت‌بدنی استان و شهرستان داشتم و در عرصه باشگاهی نیز فعالیت کرده و دفاع زیاد در ارکان قضایی فدراسیون داشتم و کتاب هم در این زمینه نوشته بودم. باشگاه‌ها نیز همانند فدراسیون فوتبال هستند و جایگاهی در فدراسیون و باشگاه‌ها نمی‌دهند وقتی مافیای قدرتمندی در کار است.
