حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی در خصوص آرایش نامزدهای انتخاباتی این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «در شرایط کنونی تقریبا همه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی برای شرکت در انتخابات خرداد نماینده‌ای از سمت خود در مجموعه ثبت‌نام‌کنندگان دارند و فکر نمی‌کنم هیچ جریانی فاقد نامزد باشد. البته باید دید که کدام‌یک از آن‌ها واجد شرایط خواهند بود و به مرحله بعدی راه پیدا می‌کنند.»
این فعال سیاسی اصول‌گرا در پاسخ به این سؤال که با توجه به تکثر نامزدهای‌های جناح راست، آیا شانس این طیف از لحاظ تعداد نامزدهای تأیید‌صلاحیت‌شده و گذر از این مرحله تا رسیدن به پیروزی در مقابل اصلاح‌طلبان بیشتر نیست، می‌گوید: «هیچ تضمینی برای چنین وعده‌ای وجود ندارد. به هرحال رقابت، یک رقابت جدی خواهد بود. اگر نامزدهای جریان اصلاح‌طلب حتی از فیلتر شورای نگهبان عبور نکنند، آن‌ها عمدتا به نامزدهای اجاره‌ای تکیه خواهند کرد. اما اینکه این طیف بدون نامزد باشد یا این رقابت تنها در گروه اصول‌گرایان صــورت گـیرد، یک خــوش‌بــینی بی‌جهت و فاقد واقعیت است. در عین حال به نظر می‌رسد دستیابی اصول‌گراها نیز به موفقیت مقداری سخت است.»
عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی موانع بر سر راه جریان اصــول‌گــرا را ایــن‌گونه تــوضــیح می‌دهد: «در حال حاضر خاستگاه جریان انقلاب و اصول‌گرایی عمدتا اقشار ضعیف جامعه هستند که درصد قابل توجهی از آن‌ها ممکن است در انتخابات شرکت نکنند که این یک نگرانی و دغدغه برای این طیف به شمار می‌رود. علتش هم این است که به این قشر توجه کافی نشده و آن‌ها به دلایل مشکلات معیشتی در شرایط سختی به سر می‌برند و گاهی نیز اعلام کرده‌اند که علت عدم مشارکت ما عدم بهبود وضعیت اقتصادی است. دیگر اینکه به‌هرحال گفتمانی که از هر جریان سیاسی برای رقابت انتخاباتی مطرح می‌شود باید جامع باشد تا هم ما را به اهداف مورد نظرمان برساند و هم اینکه کارایی لازم را برای مدیریت کشور در بعد حکمرانی مطلوب داشته باشد. در حالی که در جریان اصول‌گرا چنین گفتمان جامع و بی‌نقصی شکل نگرفته است. نکته سوم نیز به این موضوع اشاره دارد که طبیعتا اگر تکثر نباشد و تمرکز بر روی یک نامزد باشد، احتمال موفقیت هم بیشتر است و اگر این مسئله رخ ندهد یک مقدار کار اصول‌گرایان را در این انتخابات مشکل خواهد کرد.»
تــرقی درخــصوص اختلاف‌نظر اصول‌گرایان برروی نامزدهای کنونی این انتخابات می‌افزاید: «بر روی آیت‌الله رئیسی تقریبا اتفاق نظر به وجود آمده و این اجماع در حال شکل‌گیری است. بر سر دیگر گزینه‌ها نیز پیش از این هم اختلاف‌نظر وجود داشت. به همین خاطر به نظر می‌رسد قشری از اصول‌گرایان از آقای لاریجانی تحت قالب اصول‌گرایی حمایت کنند و این مقداری نگرانی را برای این طیف به وجود آورده است که شکاف میان اصول‌گرایان باعث تقسیم رأی آن‌ها شود.»
او در پاسخ به این سؤال که آقای لاریجانی ائتلاف با اصلاح‌طلبان را ترجیح می‌دهد یا اینکه به صورت مستقل یا با حمایت اصول‌گرایان راه خود را ادامه می‌دهد، می‌گوید: «جناح اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در شرایطی که هیچ نامزد مورد نظری نداشته باشند، از نامزد اجاره‌ای استفاده می‌کنند. البته این در صورتی رخ خواهد داد که آن نامزد نیز تن به این اجاره دهد که در غیر این صورت مشکل آن‌ها حل نخواهد شد. اما اگر تن به ائتلاف با اصلاح‌طلبان دهد، اولا باید برای چهار سال به آن جریان متعهد شود. ثانیا به‌طور طبیعی یک انشقاقی در بین نیروهای انقلابی و اصول‌گرا را نیز پدید می‌آورد و در نهایت زمینه ماندگاری جناح چپ در قدرت را می‌تواند فراهم کند.»
این فعال سیاسی اصول‌گرا همچنین با اشاره به شرایط و شانس نامــزدهای نظامی در انتخابات 28 خرداد خاطرنشان می‌کند: «در وهله اول حضور این تعداد از داوطلبان نظامی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری نشان داد در میان نیروهای نظامی افرادی که در تراز ریاست جمهوری باشند، کم نیستند. به عبارتی تعداد قابل توجهی از گزینه‌های ثبت‌نامی از این رده درخور جایگاه ریاست‌جمهوری هستند. اما نکته‌ای که وجود دارد، این است که بر اساس نظرسنجی‌های انجام‌شده، اقبال به نیروهای نظامی هنوز یک اقبال شفاف و روشنی در داخل جامعه نیست و به نظر می‌رسد ورود آن‌ها به این انتخابات با تبیین مشکلات جامعه و مردم و ارائه راهکارهای مناسب از سوی آن‌ها، زمینه و بستر موفقیت و پیروزی آن‌ها را در دوره‌های بعدی این انتخابات فراهم می‌کند.»
به گفته ترقی مشارکت مردم در این انتخابات به شرایط مختلفی بستگی دارد. او می‌گوید: «به طور طبیعی قشری که تطبیقی رأی می‌دهند خیلی تحت تأثیر مسائل و فضای موجود نیستند و وظیفه خود می‌دانند که در هر شرایطی این عمل را انجام دهند. اما قشری که رأی دادن یا ندادن آن‌ها بر اساس متغیرهای بیرونی مشخص می‌شود، قابل تأمل و توجه هستند. بخشی به علت نارضایتی‌های اقتصادی و عدم حل آن‌ها، به حالتی از قهر در آمده‌اند و رأی نمی‌دهند. بخش دیگری نیز معتقدند که به نامزدی رأی خواهند داد که بتواند با برنامه‌ها و با استفاده از کارآمدی و تجربیات گذشته خود مشکلات اقتصادی مردم را حل کند که در این شرایط مردم امیدوارانه به آن نامزد رأی خواهند داد که این عاملی خواهد بود برای افزایش مشارکت مردم در انتخابات.»
