کاغذ روزنامه کمیاب و این روزها به کیمیا تبدیل شده است؛ موضوعی که حالا برخی از صاحبان رسانه و مدیران مسئول مثل همشهری، جام‌جم، شرق، اصفهان‌زیبا و... را به استفاده از کاغذهای نامرغوب و مقوایی، البته با صرف هزینه‌های گزاف وادار کرده است تا  با مشقت بسیار نشریه خود را منتشر کنند. همین چند روز پیش بود که روزنامه هفت صبح که پیش از این نیز مدیرمسئول آن در رشته توییتی از نبود کاغذ و مافیای آن سخن به میان آورده بود، از نبود کاغذ روزنامه خبر داد و عنوان کرد که حالا و در این شرایط چاره‌ای جز استفاده از کاغذ گرم بالا نداشته است: «کاغذ روزنامه در روزهای شنبه و یکشنبه بیشتر مناسب جعبه شیرینی است تا چاپ متن و عکس. این بلایی است که نه فقط برای روزنامه هفت صبح که برای بسیاری از روزنامه‌ها به وقوع پیوسته و ناشی از فقدان کاغذ مناسب روزنامه در بازار است. مسئله، گرانی و ارزانی نیست؛ کمبود کاغذ است. همین کاغذ کلفتی که در دو روز گذشته روزنامه روی آن منتشر شده به لحاظ قیمت، گران‌تر از کاغذ رایج و مرسوم روزنامه‌ها است؛ چون سنگین‌تر است و ضخامت بیشــتری دارد.»

سال 99 سال غافلگیری دولت در هزینه‌کرد بودجه بود، اما در بخش فرهنگ، اوضاع چندان هم بغرنج نشد. کرونا اگرچه هزینه‌های مازاد بسیاری روی دست دولت گذاشت، قدرمسلم اینکه وزارت ارشاد، آن طور که بایدوشاید از هنرمندان و خانواده نه‌چندان بزرگ خود حمایت نکرد تا با همان بودجه حداقلی، به رتق‌وفتق امور جاری بپردازد.